Chondroitiensulfaat vir die behandeling van koronêre hartsiektes, artritis en genesing van suiwerheid van korneale wonde 98%

Beskrywing

Chondroitinsulfaat (CS) is 'n suur mucopolysaccharide wat onttrek en gesuiwer is uit kraakbeenweefsel. Chondroitin -sulfaat het verskillende strukture soos A, C, D, E, H en K. Chondroitin sulfaat in die natuur word meestal aangetref in die kraakbeen van diere, keelbeen, neusbeen (41% by varke), beeste, perd septum en tragea (wat 36% tot 39% bevat), ander weefsels bevat ook bene. Die inhoud van viskraakbeen is baie ryk, soos 50% tot 60% in haaibeen, en baie min in bindweefsel.

Vir koronêre aterosklerotiese siekte, verhoogde bloedlipiede en cholesterol, arteriosklerose, angina pectoris, miokardiale iskemie, miokardiale infarksie, ens. By pasiënte met koronêre hartsiektes.

Farmakologiese aksie

Rapamycin (RAPA) het soortgelyke newe -effekte as FK506. In 'n groot aantal kliniese toetse is dit gevind dat die newe-effekte dosisafhanklik en omkeerbaar was, en daar is nie gevind dat RAPA by terapeutiese dosisse beduidende nefrotoksisiteit en geen gingival-hiperplasie het nie. Die belangrikste giftige en newe -effekte sluit in: hoofpyn, naarheid, duiseligheid, neusbloeding en gewrigspyn. Laboratorium -abnormaliteite sluit in: trombositopenie, leukopenie, lae hemoglobien, hipertriglyceridemie, hipercholesterolemie, hiperglykemie, verhoogde lewerensieme (SGOT, SGPT), verhoogde laktaat dehydrogenase, hipokalemia, hipomagesemia, ens. toediening, en die oorsaak van laer plasma-fosfaatvlakke word beskou as langdurige fosfaatuitskeiding van die oorgeplante nier deur RAPA-gebaseerde immuunonderdrukkende terapie. Soos ander immuunonderdrukkers, het Rapa 'n groter kans op infeksie, met 'n gerapporteerde neiging om veral longontsteking te verhoog, maar die voorkoms van ander opportunistiese infeksies verskil nie van CSA nie.

Toksikologiese effekte

Chondroitiensulfaat bestaan ​​wyd in menslike en diere -kraakbeenweefsel. Die medisinale voorbereiding bevat hoofsaaklik twee isomere van chondroitiensulfaat A en chondroitien sulfaat C, en die inhoud van chondroitiensulfaat in die kraakbeen van diere van verskillende rasse en ouderdomme is anders. Die farmakologiese effekte daarvan is soos volg: chondroitiensulfaat kan lipiede en lipoproteïene in die bloed verwyder, cholesterol uit die bloedvate rondom die hart verwyder, aterosklerose voorkom en behandel, en die omskakelingstempo van lipiede en vetsure in selle verhoog. Chondroitiensulfaat kan koronêre hartsiektes effektief voorkom en behandel. Dit het anti-aterosklerose en anti-aterogene plaakvormingseffekte op eksperimentele arteriosklerose-modelle; verhoog die koronêre takke of kollaterale sirkulasie van aterosklerose, en kan eksperimentele koronêre arteriosklerose of embolisme versnel. Genesing, herlewing en herstel van miokardiale nekrose of degenerasie. Dit kan die biosintese van selboodskapper ribonukleïensuur (mRNA) en deoksiribonukleïensuur (DNA) verhoog en het die effek van die bevordering van selmetabolisme. Lae antikoagulerende aktiwiteit. Chondroitiensulfaat het 'n matige antikoagulant -effek, en elke 1 mg chondroitiensulfaat A is gelykstaande aan die antikoagulantaktiwiteit van 0,45U heparien. Hierdie antikoagulerende aktiwiteit is nie afhanklik van antitrombien III om sy rol te speel nie, dit kan antikoagulantaktiwiteit deur die fibrinogeenstelsel uitoefen. Chondroitiensulfaat het ook anti-inflammatoriese, versnelde wondgenesing en anti-tumor-effekte.